Cinema - Tehran International Film Festival (April 1975)

Record Details:

Something wrong or inaccurate about this page? Let us Know!

Thanks for helping us continually improve the quality of the Lantern search engine for all of our users! We have millions of scanned pages, so user reports are incredibly helpful for us to identify places where we can improve and update the metadata.

Please describe the issue below, and click "Submit" to send your comments to our team! If you'd prefer, you can also send us an email to mhdl@commarts.wisc.edu with your comments.




We use Optical Character Recognition (OCR) during our scanning and processing workflow to make the content of each page searchable. You can view the automatically generated text below as well as copy and paste individual pieces of text to quote in your own work.

Text recognition is never 100% accurate. Many parts of the scanned page may not be reflected in the OCR text output, including: images, page layout, certain fonts or handwriting.

آما بقیناً مجله‌های سینمایی محکوم بهفنا بودند وتعطیل «سینه فیلو» در ژوئن ۱۹۷6 این را ثابت میکند . مجله‌بی که به‌همین نام پیش‌از اين درسالهای ۳۰ منتشر میشد در ۱۹۳۹ به‌دلیل 9 اعد ازانشار بازمانه . کار کردانان امر‌وز پرتغال که کم وبیش شور نوشتن دارند دربحبوحه شور نوین سالهای ۷۰ ازنوبه این هفته‌نامه زند کی دادند » اما پس‌از ۳۷ شماره ناریخ تکرار شد وناشر » «شر کت ملی چاپ» . دلاپل مالی زبان را در توضیح توقف مجله . اقامه‌کرد. این هفته‌نامه به‌هنر» ادییات» موسیقی نماایش وسینما منیرداخت‌وتریبونی برای جوانان . محسوب میشد . درآن فرناندو لوپز به‌عنوان مدپر » «آنتونیو پدرو دو واسکونز لوس» به‌عنوان رئیس هیأت تحربری وچندین سینما گر دپگر از گروه‌های متفاوت کار میکردند . تعطیل «سینه فیلو» حادثه‌پی تلخ برای سینمای پرنغال بود » زیرا این مجله نه‌تنها به‌حمایت از ساخته‌های ملی برمیخاست بلکه همچنین‌سینماهای‌خارجی را درقالب آموزش‌های " ضروری میشناساند . انجمن سینمای پر تغال : قانون سال ۱۹6۸ که بالمره تأثیر خودرا ازدست میداد » در ۱۹۷۱ تغییر یافت و انجمن سینمای پرتغالرا بوجود آوردکه کارش نه‌تنها پاری‌دادن به‌تولید » بلکه همچنین شرکت در نوسازی سالنهای نمایش‌ونوسازی لابراتوارهاست انجمن به‌وزارت اطلاعات بستگی‌داره وبودجه‌اش به‌جد رو به‌افزایش است . ۱ چند فیلم ساخته شده در ۱۹۷ يا در گیر ودار ساخته شدن از «انحمن سینمای پرنغال» کمك گر فته‌اند که ازآن جمله‌اند : بنیلد » با مادر با کره از «مانوئل دو ۱ 1 ادامه حیات از «7. دا کونهاتاز» ۴« مبداً فرزانگی از «آنتونیو دوماسدو» جزیره دلدادگان از «پائولو روشا» درزمان کنونی تحلیل دقیق روش کار این سازمان دولتی بی‌فایده است درواقع از ۲۵ آوربل ۱۹۷6 این سازعان سرگرم تجدید نظر درعرصه‌های کار خویش است » هدفش ابن‌است که‌گام‌های مثبتی برای گسترش و افزایش ساخته‌های ملی بردارد وبدینسان تنها در قلمرو نوزیع و ایجاد سالنهای نمایش که در قسمت اعظم پرتغال‌وجود نداردوبرای صدورساخته‌های پرتغالی به‌خارج بکوشد . شاد «گالوس تکلبنگیان» در ان کشت گذار کوناه ناریخی نقش ۳۹ بنیاد «گالوست گلبنگیان»را نباید ازنظر دور کمكث به‌استعدادهای جوان » چه درقلمر‌وهنرهای تجسمی و رقص » چه در قلمرو موسیقی‌ست. . نقشی بااهمیت در لحظه‌های دشوار سینمای جدید پرنغال نازی کرده است . مرکز سینمای پرتغال بی‌گمان هر گزروزی را بدون باری ارت نگذرانده | است وحتی پیش از آانکه «نعاونی تو لید» واسجا تک( شود » بنیاد به‌چهار فیلم کمك مالی داده بود . برای سیتما بان تاو وت که ساخته‌هایش بزحمت سودا وراست خطر وابستگ وجود دارد» اما باپاری‌های انجمن سینمای پرتغال » ممکره است موازنه‌یی برقرار شود » راه بو ده . ۱ رویداد بز رک برای تاریخ پر تغال روزهای پس‌از ۲۵ آوریل ۱۹۷ رویداد انچلال کمیسیون نظارت را به‌چشم دید. دراین زمان بود که فیلم‌های « رزمناور پوتمکین » از «آ یز نشتاین» . «زمین وحشت‌زده» از گلوبر روشا» » «نمك زمین» از «بایبرمان» » «معامله به مثل» از «ام کاومنتی» و «اهید» از «‏ مالرو» به‌نمایش درآ مدند : کار گردانان | کنون بیش‌از اندازه خوشبین وسرشار ازمیل عمیق برقراری رابطه بوسیله هنرشان باهمه هم‌میهنان‌شان میباشند » زبرا بیشتر پرتغالی‌ها براثر عوامل گوتا گون .تا کنون ازاین وسیله بیان مردمی دور مانده‌اند . با ینهمه‌نمیتو ان‌امیدواربود که‌هم‌میهنا نشان» آنهارا بدرستی درك کنند » زیرا بیش‌از هرچیز. آنها روشنفکرند» وغالباً سائل‌را به‌طرزی موجز حتی رم زآمیز مطرح میکنند . باری » درزمان کنونی ازمکتب با شیوه پرتغالی درسینما نمیتوان سخن گفت زبرا فیلم‌ها» این رو دان‌های طرز فکر کار گردانان » ناهمانندند . اين نکته بی‌گمان یکی ازنیروهای اولیه برای آینده خواهد بود وگروه کنونی میتواند بهآ فرپنش درهمه زمینه‌ها امید بندد . ظرافت کلام نزد «پائولو روشا)»پا«] نتونیو پدرو دو واسکونز لوس» تاآرامی درونی تاخته درتگاه خوایی ساره موا تساه هس ۰ و کمرنگ «روژربوسی‌تیل» هیبت و وقار چشم گیر «دا کو نهاتلز »‌چندنمونه ازنابرابری‌هایی است که میتوانند دريك ملغمه مناسب برای دفاع وخلق هنر هفتم مستند و اب پرتغال درآمیزند. ازمستندسازی تاو اق عگر ابی : بنابراین سینما گر ان پرتغالی قنها به" وبه‌سختی به‌فیلم‌های طوبل روی آورده‌اند پیش‌از همه بهدلایل مالی بوده است.. براء فیلم داستانی بدست.آوردن کمك مالی دشوا/ ازاین‌رو میبودکه سینما گران پر تفا ۱ فیلم‌های مستند کوتاه وحتی نوربستی باتبل محدود ماندند » اما این ساخته‌ها فرصن‌هار که سینما گران پرتغالی ازدست ۳۳۳ اين فیلم‌های کوچك امکان نجسس‌هابیر سطح زیباپی‌شناسی ومونناژ به‌آنها میدهد : فرصت‌را دراختیارشان میگذاردکه واة روزمره پرتغال‌را درنگرند ودرتصوبر آور «ویلارپنو داس فوناس» که میان سا ۹ و ۱۷۱ بدون امکانات وسبع 3 پوسیله «آنتونیو کامپوس» ساخته شد. : کاری صبورانه وژرف است. «کامپوس» واه دم‌های دهکده‌بی را توصیف کر ده است 5۳ زنو اجتماعی بسیار پیشرفته‌بی دارد واينك جم آن نا کریر بهتراک محل شده است.. ۳۹ سدی میسازند. دوریین «کامپوس» ۶ مناسبات‌را دريك گزارش اجتماعی چشم؟ گاه به‌تقریب مردم شناسانه میشود » نما میگذارد . اهمیت اجتماعی این اثر ازیر دقتی‌ست که سینما گر در توصیف بر رودیدادها» مانند برخورد جمعیت روه با اشخاص‌خارجی فر ما ندار «برا گا» و اسف به کار میبرد . دربرابر این سینها » ساخته مستند«ماه دنو اولیویرا»»«راز بهار» قراردارد. اومیکو «بکی ازصیبح‌های بارانی مارس ۱۹۵۸ ۵ بود درست یادم نمیااید. گوبا «* «درد»فکر کرده بودم» جاده «تر اس‌اوس‌مو نا را طی میکردم د رکنار جاده نا کهان سه ط ازچوب دبدم . حبرت‌زده پرسیدم این ۲ برای چه کار است وبه‌م نگفتن دکه آنها درنما؟ عمومی مصایب سیح به کار میابد بر 5 وتماشا کردم نمایش‌را » سادکی وخودانگیختا عرضه وتجسم » رنگ وح ر کت وطرز خوا سرودهای مذهبی» حیرت‌بار بود. ازآن لحا به‌فکر افتادم این نمایش نامتعارف را در تصاو ضبط کنم.» «راز بهار» که زیبایی تجسمی شگفتبا( دارد بازتاب نجر به‌بی‌ست که بادوریینی بی‌طر ٩‏ راز تجسم ونماش را فاش میکند . « پدروسو » آلفرد وترپاو ( ۱۹۷۱ باآنکه فیلمی داستانی؟ است به‌شیوه‌بی رواد وقراردادی به‌ماجراهای آواره‌پی‌در ناحیه«ترا اوس مونتز» میپردازد وحال وهوای مر وجنبه‌های مستند روستارا تصویر می کند .