Cinema - Tehran International Film Festival (Nov 1976)

درباره‌ی به‌مناسبت نمایش فیلم «هیروشیما ۳۸» سیل فیلم‌های مربوط به‌فنون "رزمی (کاراته . کونگ‌فو) که درسال ۱۹۷۲ به‌بازارهای غربی راء پافت و در سال ۱۹۷۳ آنها را تسخیر کرد صنعت سینمای هنگ‌کنگ را به‌مقامی بین‌المللی رسانید که قبل" تصورش‌هم به‌ذهن کسی خطور نمیکرد. گرچه فیلم‌های ساخت هنک کنگت گاهگاهی در جشنواره‌های مختلف اروپائی نمایش داده ميشدند «تاریخ رموز دربار چینگ» ساخته‌ی «چوشیلینگ» در جشنواره لوکارنو ۰ که درضمن اولین فیلم هنگ کنگی بعد از زمان جنگ بوه که در اروپا نمایش داده ميشد و «معشوقه باشکوه» ساخته‌ی«برادران شاو» (یه کار گردانی لی‌هان هسیانگ) در جشنواره کان ۱۹۲ ولی هیچ‌وقت جلب توجه چندانی نمیکردند . فیلم‌های «بروس‌لی» فقید سیر تازه‌ای گشود ووکارگردانان وتهیه‌کنندگان چینی وغربی برای رقابت با آن و بهره‌برداری ازآن تلاش وسیعی را آغاز کردند. این‌محبوبیت بی‌سابقه همان گونه که انتظارمیرفت ‏ بك امر زودگذر بود ولی يك صنعت سینمای پرجنب‌و جوش و مردم‌پسند را که 3 صنعت سینمای هالیوود در دحه سی ودهه چهل قابل مقایسه بود به‌دنیا شناساند. اين شباهت و براپری فقط به‌تعداد محصولات سالیانه محدود نميشد بلکه غنا ء ابتکار» واستفاده پرشور از امکانات سینما را نیز دریر میگرفت. صنعت سینمای هنگ کنگک ازنقطه‌نظر تاریخی سینمای پناهندگان بشمار میآید. هنگ‌کنگک برای دست‌اند ر کارران تئات رکه دردهه بیست از کانتون میگر‌بختند و به‌سمت-هنر جدید سینما کشیده ميشدند» برای کسانی‌که در دهه سی بخاطر حمله ژاپن به‌شمال چین ازانجا فرار میکردند» برای اصالاح‌طلبانی که از فشار حکومت کومین‌تانگ به‌ستوه آمده بودند» و بالاخره برای فیلسازان » هنرپیشگان و ,بازرگانانی که پس‌از تغییر رژیم چین قادر بسازش باخواست‌ها ومقررات حکومت جدید نبودند يك‌پناهگاه بمصاب میآمد. در نتیجه جوانه‌های سینمای چین که دراستودیوهای شانگهای وسایرشهرهای‌چین روئیده‌بود در هنک کنگ» ونه درسرزمین اصلی چین» شاخ وبرگ داد و با احساسی از فوریت امر به موضوعات تاریبخی؛ ملی واجتماعی پرداخت. بااندکی‌دقت میتوان نشانههای وسوسه‌ی پرداختن به ادبیات کلاسيك » اسطوره‌ها و فولکلور چین را درشانگهای دهه بست پیدا کرد. فیلم‌های شمشیرزنی که در اواسط و اواخر دهه شصت آنهمه رونق داشت بطرزی مشخص و واضح از داستان‌های مربوط به دلاوران شمشیرزن دور زگرد مأیه گرفته‌اند که با عوامل تخیلی و رومانتيك محبوب و بسیار موفق دهه سی آمیخته‌اند . بهمین ترتیب میهن‌پرستی و احساسات ضد ژاپنی که هم در فیلم‌های مربوط به‌فنون رزمی و هم در ملودرام‌های تاریخی ۳ ۳ تس زر بچشم میخورند معادل‌های خود را در فیلم‌های چینی که در مواجهه با حمله ژاپنی‌ها ساخته شده‌اند مييابند. سور سا خی بح .بر که صنعت سینمای هنگ‌کنگک بعد از پایان جنگی فعالیت خود را ازس گرفت و در.اواخر دهه پنجاه چیزی شبیه تشکیلات کنونی: تولید فیلم پوجود آمد. امیراتوری برادران شاو از يك‌طرف و «کاتای‌لیمتید» ( که استودیوهای آن درسال ۱۹۷۰ به « گلدن‌هاروست» وا گذار شد) از سوی دیگر پدیدار شدند و کمپانی‌های دیگر تولید فیلم هم دراطرافآنها پاگرفتندکه کمپانی دگریت وال» مهمترین آتها بود. «گریت وال» از نقطه‌نظر تکنیکی برای مدتی سرآمد بقیه بود تااینکه در اوایل دهه شصت برادران شاو به‌فکر بهبود بخشیدن به‌تكنيك فیلم‌های خود افتادند و بودجه سنگینی را (باتوجه به معیارهای محلی) به بازسازی داستان‌های کلاسیاك چینی اختصاص دادند. پیدایش صوت موجب شده بود که يك»سینمای «ماندارین» که فیلم‌های قابل صدورمیساخت درکنار يك‌سینمای عامه‌پسند «کانتونی» پدیدار شود درسال ۱۹۲۷۲ هنگ‌کنگ ۳۰۳ فیلم بلند تولید کرد که ازمیان آنها ۲۲ فیلم به‌زبان کانتونی " و 2۲فیلم بهزبان «ماندارین» بودند. حدود ده سال بعد " . این نسبته بشدت بهم خورد» فیلم‌های کانتونی تقريباً از صحنه محو شدند وفقط درسال ۱۵۹۱/۲ بود که دوباره از آمار مربوط بسال‌های بعد اطلاعی در دست نیست ‏ . زییرا «اداره مالیات برتفرریحات سالم» که این ارقام را منتشر میکرد منحل شده است. معهذا حدس زده میشود که درآمد سینماها درحدود ۳۲درصد کاهش یا فته‌باشد. بهمین‌ترتیب تعداد سالن‌های سینما در هنگ‌کنگ از ۷ سالن در ۷۰ ۱۹۸ به ۸۰سالن دره۱۹۷ کاهش پافته‌است که ابن کاهش معادل ۱۰۰۸۲۵ صندلی میباشد. کم‌شدن تعداد سینماروها و تعطیل سالن‌های سینما تا حدود زیادی به افزایش بهای بلیت» سیرصعودی قیمت زمین ومشکل بیکاری مربوط ميشود. معهذا فیلمی که با پودجه‌ای متوسط تهیه میگرده هنوز قادرست فقط با تکیه به بازار داخلی هزینه خودرا بررگرداند وشاید هم سودی عایدش شود. البته درحال‌حاضر به بازارهای خارجی نمیتوان چندان اعتماد کرد وفقط محصولاتی که با كمك مالی خارجی‌ها ساخته میشوند آنهم ,بشرطی که از يك سپستم توزبع درست برخوردار باشند شانس رسوخ به بازارهای غربی را دارند. بهرحال باید منتظر ماتد و دید که ایا این‌فیلم‌ها قادرند موقعیتی را که بث‌رشته فیلم‌های حادثه‌ئی برحسبب تصادف وبخت‌واقبال خوب در بازارهای جهانی ایجاد کرده‌اند حفظ کنند باه . صنعت سینمای هنک کنگی در سال ۷۵ ۱۹۷ از يك فرمول تضمین شده ومطمئن درمورد فیلسازی محروم شد. تهیه کنندگان » کار کنان استودیو وستارگان گران‌قیمت را کنا رگذاشتند وفیلم‌هایشان‌را به‌تلویزیون فروختند. بعلاوه استودیوها به ساختن فیلم‌های معمولی تلوبزیونی رویآ وردندکه تعدادی ازاین] ثارتلویزیونی چندان هم بد نبودند. حتی اثر سبك و ساده‌ای مانند «خیابان وراجی» (برادران شاو) از کششی برخوردار بود» همچنین «خانه‌ی ۷۲ ستأجر» و «هنگک کنگت۷۳» ساخته‌ی «چوپوآن» کمدی‌های اجتماعی ظربفی از کار هیروشیما ۲۸ ظاهر گردیدند. : : باوتوه همتاینچ؟ تولید فیل در رای بمتحنای ۳ ثابت ماند هرچند که درمقایسه با دهه قبلی از .لحاظ تعداد درسطح پائین‌تری جای داشت (فیلم‌ها ی کانتونی _ اغلب بودجه کمی داشتند وسرعت ساخته میشدند). ولی با نفوذ فیلم‌ها ی کونگ‌فو به‌بازارهای جهانی يك‌افزایش چشمگیر اما موقتی بوجود آمد. در 2-۷۱ ۱۹۷۰ تعداد ۷ فیلم » در ۷۲ ۱۹۷۱ تعداد ۱۲ فیلم » در ۳ ۱۹۷۲ تعداد ۱۳۳ فیلم » در ۰-۷ ۱۵۷۳ تعداد ۸ فیلم و در ۷۵ ۱۹۷ تعداد ۱۸ فیلم در هنگ کنگ تهیه و پخش شدند. در سال ۱۹ تعداد ۷۰ بلیت سینما بفروش رفت که از نقطه‌نظر اقتصادی قابل توجه و ارضاکننده بود ولی این شماره ‏ درآمدند که کارا کترهای فراوانی داشتند و اشارات . اجتماعی نسبتاً گزنده‌ای درآنها بهچشم میخورد. کمپانی « پرادران شاو » به پیروی از محصول مثتركك «گلدن‌هاروست» و «برادران وارنر» یعنی‌فیلم معروف «اژدها وارد میشود» تهیه يكث رشته فیلم‌های مشترك را با کمپانی‌های اروپائی وامربکائی آغاز کرد وآثاری‌را که عموماً عناصر فنون رزمیرا در زمینه‌های ترسناك وسترن با کميك جای میدادند به‌بازار عرضه کرد. «لووئی» کارگردان دو فیلم اولیه‌ی بروس‌لی (مشت‌های خشم ورئیس بزرگ) بعد از ساختن تعدادی . فیلم کميك وموفق برای« گلدن‌هاروست» کمپانی مذکور . را ترك کرد تا کمپانی شخصی خودش را تأسیس کند . تفا اف ۰ اف اد اس سس فا اف