Cinema - Tehran International Film Festival (Nov 1977)

والتر . اف . با رکز (چپ) ‏ وکیت . اف . کریچلاو ء به‌هنگام تهیه صحنه‌ای از فیلم در این مرحله » فیلسازان ناگزیر بودند تا نسبت به‌سایل مطرحه‌ی بخصوصی در ارتباط یا موضوعشان خیلی دقیق باشند . به عنوان مثال » یکبار بهنگام همین بحث‌ها » يك نازی خیلی پرشور و آماده‌ی طغیان به مب مجموعه‌ی اسلحه‌اش اشاره کرد و وسوسه تا به طور امتحانی هم که شده . لااقل » اسلحه را در مقابل«دشمن» به کار برد » پارکز می‌گوید : «در همین لحظه او به قفسه‌ی سلاح نزديك شد » ما می‌فهميديم که این اسلحه‌ها چقدر برای او میم هستنب » بن آراش زرد و تا کردیم که اصلا از این موضوع دور شود » چراکه نمی‌خو استیم با صحبت درباره‌ی م رگ » راحتی و بی‌غل‌و غش بودن صحنه را خراب کنیم » تا فرصت داشته باشیم برویم و با دوربین‌ها بر گردیم .» د رگفتگوهای توی منازل » «پارکز» و « کر یچلاو» ۲ اپکتر؟ : نها کار فردند وکا کی ما ۳۳۰۰۱ دیگری فیلم برمی‌داشت. وسیله‌ی كاريك‌دوربینآریفلکس . بی‌ال و برای صحنه‌های طولانی > يك اکلر آسی‌ال‌بود. علاوه براین بسیاری از صحنه‌ها را «جان الس»0۳7[) (معلتو «پیتر جانسن» (20560ل ۳616۲) گرفتند که از ترس انتقام و خشونت نازیها : خواستند اسمشان‌رااز عنو ان‌بندی حذف کنند . (بایدگفت که این احتیاط‌چندان ۰۰) 11۲0۳012 پارکز اشاره می‌کند که بودجه‌ی آنها کمی غیرمعمول بوه چراکه شامل بسیاری پرداخت‌های رسمی و قانونی ی مر ند »جرا که جه دلیل بحنا میت مسا له در این منطقه » فیلسازان مجبور بودند تا جوازهایی مخصوص بر ای کارشان‌تهیه کنند. پارکز توضیح میدهد که: «ما سه نوع جو از مختلف برا ی کارهای مختلف فیلم لازم داشتيم . اما اکثر این جوازها غیر عادی و غیر معمول بودند . به عنوان مثال » در يك شکل استاندارد» برطبق موضوع فیلم » اجازه‌ی استفاده از صدا و تصاوبر خود بخود وجود دارد » درحالی که برای ما این اجازه‌به‌این شکل صادر شد : «من اظمینان می‌دهم که به «حصزب سوسیالیست ملی خلق سفید» وابسته‌ام » که اعمال این " حزب و اعمال شخص من با موازین اخلاقی جامعه‌منافات نداشته و ندارد .» و از این قبیل . این عبارت لازم بود تا بتوانیم بیمه‌ی لازم برای فیلم را تهیه کنیم.» تفای از امصای هر مواففت‌نامه باء درخواسی 7 پارکز و کریچلاو باید به‌سادگی با نازیها و خانواده‌های آنها در منازل‌شان ملاقات می‌کردند و آنچه راکه‌گرفته بودند نشان می‌دادند . مثل هر جنبش دیگر : این حزب و گروه هم آدم‌های مخالف و انشعابی خودش را داشت و فیلسازان مجبور بودند با وسوسه‌های گوناگونآنهادر انتخاب صحنه‌های مخصوص و یا رنگی و یا عدم رضایت ۹ وود صتنه‌های ناراخت کنند. با اعضای آزشت و بدقيافه بجنگند . مثلا » نازی جوانی بودکه به شکل مکانبه‌یی از ایسلند دروس و دستوراتی دریافت می‌ کرد تا به يك «استف عالیقام» در يك‌گروه احیای مذهبی بدل شود . جاه‌طلبی‌های این جوان و آرزوی کودکانه‌اش رابش کالیفر نبا مطالعه‌یی درحزب نازی امریکا برای داشتن يك کالاه‌خودمحافظس ء می‌توانست‌صحنه‌های جالبی در فیلم باشد . یا در يك موقعیت دیگر . فیلسازان به خانه‌یی روستایی رسیدند که در آن دو دختر جوان نه چندان‌زیبا با دوست‌های پسر نازی خود زندگی می کردند » چندبچه. چندین سک » و چند قفسه‌ی پر از تفنگک داشتند ..پارکز می‌گوید : «اما اگر این از بهای غیر عادی را در فیلم مي‌داشتيم » نه فقط زیبا نبود بلکه خود بخود تبلیغات مقثری هم می‌شد » و سرانجام » فیلمی غیر صمیمی و بی‌ارزش می‌داشتیم . به‌صف کردن مردان پوشالی شاید ما تور زیبایی می‌شد اما آلن و بنسنت متوجه این نکته بود . اگر ما چندجا دقت و توجه او را نادیدهگرفتیم » در حقیقت در معرض خشم همه قر ا رگرفته‌ايم .» ۱ علاوه‌براین » فیلسازان در موارد بسیاری درمعرض بر انگیخته شدن‌خشم و وحشت میان‌نازیهای عادی‌درسطوح مختلف طبقات متوسط قرار گرفتند . یکبار آنها تصمیم گرفتند تا از خانواده‌یی فیلم بگیرند » و بهمین مناسبت با يك‌ضبط صوت ومقداری نوار » برای بار دوم‌به‌ملاقات آنها رفتند و ساعتها صحبت کردند . کریچلاو می‌گوید : «این عمل » دو هدف داشت ۰ اولاکه خود نوعی‌تحقیق بود » و دوم آنکه می‌توانستيم با بررسی نوارها که بحث روی مسایل گوناگونی را در بر میگرفت » تصمیم بگیریم که چه مناطقی يا مسابلی محتاج فیلمبرداری‌بیشتر هستند . این به‌ما اجازه می‌داد که مقدار فیلم مصرفی را کنترل کنیم و در حد منطقی نگاهد ار یم . در عین حال» به‌ما صدابی با کیفیت خوب برای استفاده در فیلم‌میداد» که‌در بسباری از مو اردازاین‌صداها بر ای‌فیلم استفاده کر دیم.» از : جودیت مك‌نلی فرجمه : دیما دور از عقل هم نبود » چراکه از زمان نمایش «رایش کالیفرنیا» » پارکز و کریچلاو» چندین تلفن تهدیدآمیز ناشناس داشته‌اند .) يك مشکل مثلا این‌بودکه فیلسازان باید چهره‌یی بی‌تفاوت و بی‌نظر می‌داشتند . این مشکل بخصوص‌خیلی حاد بوه چرا که حتی بعد از آغاز کار فیلمبرداری پادر حین کار » احساس می‌کردند که باید به‌تماس های‌غیر حرفه‌یی و دوستانه‌ی خوه با نازیها ادامه دهند . پارکز شرح می‌دهد که : «چندین‌بار » ما در میهمانی ها بی‌بودیم و برمی‌خوريم به کسی که بعد از چند آبجو برم ی گشت و میگفت ۰ چرا حقیقت را نمی‌فهمید » سرانجام دلایل مارا نفهمیدید ؟ و ما مجبور بودیم مثلا بگوییم که شغل مابه‌ما حکم می‌کند که نسبت به عقاید شما هیچ جهتی نداشته باشیم . طبیعناً » اگر هر جمله‌ی مخالف م یگفتيم ؛ دبگر کار تمام‌بود . در عین‌حال می‌دانستيم که نباید بهیچ‌وجه تظاهری به‌تمایل با اشتیاق با همر اهی نشان دهیم.» هما نطو رکه زمان می‌گذشت» «پارکز» و «کریچلاو» به‌تدریج حساسیت‌شان رانسبت به‌مشی‌نژادپرستانه‌ی نها از دست می‌دادند + اما هرگز کاملا بی‌تفاوت نشدند . «کریچلاو» با خنده می‌گوید : «خوشبختانه » وررفنن با وسایل بهانه‌ی خوبی بود برای احتر از از لحظات‌بد. اگر کسی با چیزی وحشتناك سر می‌رسید » یا مثلاکسی انتظار داشت که نسبت به چیزی که میگوید وا کنشی‌نشان دهم و من چیزی نداشتم که بکویم همیشه عقب می کشیدم و می‌گفتم که يك دقیقه صبر کن» مثلا بابد ضبط صوترا کنترل کنم . و این خودش چند لحظه فرصت می‌داد تسا عبارتی بکلی بی‌طرف و بدون جانبگیری پیدا کنم .بهر