Cinema en Theater (Week 3 of 1922 (No. 55))

Record Details:

Something wrong or inaccurate about this page? Let us Know!

Thanks for helping us continually improve the quality of the Lantern search engine for all of our users! We have millions of scanned pages, so user reports are incredibly helpful for us to identify places where we can improve and update the metadata.

Please describe the issue below, and click "Submit" to send your comments to our team! If you'd prefer, you can also send us an email to mhdl@commarts.wisc.edu with your comments.




We use Optical Character Recognition (OCR) during our scanning and processing workflow to make the content of each page searchable. You can view the automatically generated text below as well as copy and paste individual pieces of text to quote in your own work.

Text recognition is never 100% accurate. Many parts of the scanned page may not be reflected in the OCR text output, including: images, page layout, certain fonts or handwriting.

2 CINEMA EN THEATER OP HET WITTE DOEK DE KONING DER WOESTIJN 1 1 * m i . ‘V :■ïllSffi mm NDER de films, die de jonge onderneming National Film te ’s Gravenhage hier heeft ge- bracht, behoort „De Koning der Woestijn”. . De titel zegt in dezen reeds veel. De woestijn! Een geweldig perspectief van spannende beelden doemt voor ons op. De handeling van dit werk voert ons midden uit hét geciviliseerde Europa naar de eenzaamste wouden en vlakten, naar de dikwijls zeer onaangename aanwezig- heid van wilde dieren. De film begint met een* tragische gebeurtenis, een pijn- lijke dood van een bloeiend leven door den beet van een vergiftige slang. Men ziet het lijden en vechten, ook het misdadig leven van blanke zoowel als zwarte men- schen, men aanschouwt de idylle van het oerwoud zoowel ais de aanvallen van wilde beesten,, volgt den held ongewapend op eenzame dwaalwegen in het ondoordring- bare woud, in zijn strijd tegen de geheel e levende, natuur. Men maakt ’t mee, dat hij het onder spit moet delven, maar ook dat hij zegeviert en tenslotte het ge- luk terug vindt, dat hem zoo lang was onthouden en dat veel dichter bij hem was, dan hij ooit had vermoed. De film is vol bruizend leven en van een steeds toenemende spanning. Het na- tuurlijke van de tafereel en . met de dieren is verrassend,elke opname is op zichzelf reeds een kunstwerk. Men bewondert de met verstand uitgevoerde bewegingen van de olifanten en de geschiktheid voor dressuur van dit dier evenals de plompe wildheid en ongeschiktheid tot eenige handeling, die op intelligentie duidt, van de nijlpaarden, het katachtige van den leeuw, die bij alle schijnbare rust toch zoo gevaarlijke be- hendigheid van den krokodil, de ongebon- den wilde aard van den panter. Het laffe en behendige van de hyena’s aanschouwt men en ook het gevaarlijke zoowel als het komische van de apen. En men geniet ook van de elegante, natuurlijke bewegingen van de negers, hun neiging tot zuiver mimisch spel en actie en hun bijzondere voorliefde voor het grappige in elke omstandigheid. Zoo is er in deze film voor ieder iets, dat z’n groote belangstelling zal gaande maken. Er is altijd weer iets anders in de gegeven beelden, altijd weer iets opmer- kenswaardig in de afwikkeling van het gegeven of in het spel. Deze dierenfilm is er een van bijzondere hoedanigheden, waarbij er echter zorg voor CARUSO Gramophone records f3.75 en f 4.95. Verkrijgb aar bij: WILLEM SPRENGER, Passage 48 — Den Haag gedragen is, dat er een boeiend gegeven in gevlochten is. Onder de spelers moet in de eerste plaats worden genoemd Carl de Vogt. Met benijdenswaardige moed heeft hij zich te rnidJen van de gedeeltelijk nog ongedres- seerde dieren gewaagd. John Hagenbeek heeft de leiding gehad in die scènes, waarbij de wilde dieren in het spel waren en hij is er in geslaagd van zijn „ondergeschikten” alles gedaan te krijgen, wat voor het filmspel noodig was. Te midden der wilden. Dat met een dergelijke bezetting van de rollen ook gezorgd moet worden voor een passende om-eving is duidelijk en daarvoor heeft een ethnograaf, Johanzen Urnlauff uit Hamburg, zijn kennis in dienst der filmonderneming gesteld. De omgeving is daardoor natuurgetrouw weergegeven en nimmer wordt de illusie verstoord, dat men niet daar is, waar de wilde dieren Adrienne gevoelt, dat zij Dick niet alleen zooals ze dacht. scheiding komt. Vooraf heeft de vrouw, die haar man niet kan missen, die zoo dolveel van hem houdt, nog gepoogd Adrien- ne te vermurwen haar man los te laten, maar dan verneemt ze de ijskoude theo- rieën van de danseres. Doch in Adrienne’s leven zal een keer- punt komen. Met haar vriend woont ze samen als ze Dick Wallace ontmoet. Dick is een eenigszins teruggetrokken mensch, die door anderen niet tot vriendschap wordt opgewekt. Maar Adrienne gevoelt dat ze tegenover hem anders staat dan tegenover andere mannen, dat ze zonder hem niet kan leven en ’t eind is dat ze een zorgzame echtgenoote wordt. De omgang met Adrienne heeft Dick vrijer gemaakt. Men herkent in hem ten slotte niet meer de bedeesde, teruggetrok- ken man. Hij gevoelt zich vooral tegen- over de vrouwen een geheel ander mensch worden. En als hij kennis maakt met Daisy Henderson, een danseres, een leerlinge van zijn vrouw uit den tijd dat deze alom gevierd was,wordt hem zelf dit ook duidelijk Adrienne en Daisy hadden elkaar uit het oog verloren en door de kennismaking met Dick wordt Daisy herinnerd aan haar leermeesteres. Dat ze eigenlijk een onge- oorloofde verhouding tot Dick heeft, deert haar niet. Handelt ze hier niet in den geest van Adrienne’s eigen stelregelen, waarover zij zich vroeger heeft verbaasd? Adrienne komt achter de waarheid en ze weet niet anders te doen dan naar Daisy te gaan met eenzelfde 'verzoek als haar indertijd werd gedaan. Maar niet beter vergaat het haar dan de vrouw, wier man zij eens tot zien heeft getrokken. En nu is ’t haar eigen leerlinge, die haar nog herinnert aan haar opvattingen van vroe- ger, aan haar opvattingen uit de j aren,dat ze zelf er van genoot om den man vast te houden, van wien ze op dat tijdstip hield. De uitbarsting is volkomen als Dick zelf binnenkomt o.p het oogenblik dat de beide vrouwen in heftig discours zijn. Een filmwerk, dat de bewondering^ weg- draagt van ieder, die het ziet, is „Sex”, uitgebracht door de H.A.P. en BenS Film Comp. te ’s-Gravenhage, Louise Glaum speelt hierin de rol van Andrienne Renault, een danseres. Ze is gevierd, wordt aangebeden en van dit laatste maakt ze een voor haar aangenaam gebruik. Haar opvattingen in dit opzicht zijn zeer vrij en ze vindt ’tin het geheel niet erg, dat ze een getrouwd man van zijn vrouwvervreemdt.Wannoerhij voorzijn wettige vrouw geen liefde meer gevoelt, of op weg is die te verliezen, wat deert ’t dan, dat er een stootje in die richting wordt gegeven door een andere vrouw, die hem gevonden heeft. Zoo heeft ook Adrienne in een gezin, tot dat tijdstip gelukkig, verderf gebracht. Hij gaat steeds uit en het eind is dat de De Hollandia Filmfabriek te Haarlem heeft een nieuwe film gereed, waarvoor, naar nu reeds z^ker is, bijzondere belang- stelling zal zijn. Waarom? Omdat daarin een der voornaamste rollen wordt gespeeld door Jan Musch. Het scenario is vrij be- werkt naar Van der Veen’s „Haar groote Dag”. Jan Musch is in dit filmwerk, dat onder regie van den Amerikaan Beranger, een leerling van Griffith, is vervaardigd, een schoenmaker, die door z’n slecht leven Zie vervolg op pag. 11 . ii i< Dit is het beroemde merk van de EIS MASTER’S VOICE Gramophones en platen! Verkrijgbaar bij: Willem Sprenger Agent der Gramophone Comp. Lid. Passage 46, Den Haag - Tel. H 3778 Verzending naar alle plaatsen