Film and Art (May 1974)

پس چیکار کنم ‏ پاون‌نزديك نشو ! سعمی کن این فاصله رو حفط کن ۱ علیرغم وحتت و هراسی که رفته وفته توی و جودم سراز برميشد سس اخودزا کنت ل ۲ +حودرا تترل رده .و پرسیدم . ولی چرا من باید: اد او فاصله پکیرم !؟ حت دکنر با بیحوصلگی از برخاست و توی اطاق شروع نقدم ح ۱ زدت کرد و با لحن ناآرامی‌گفت: انکار نه بنفم توست و اد تا دون سعی‌تن اون جیزهائی رو نه 9 3 بهت تعتم بخاطر بسپاری و مرتکب ۳ پیز اشتاه نشی ۰ بات آشتباه تو . ققط کافیه که ... انداخت و ر بر لس ناحجود نجو کرد ۰ موز تا ساعت ده خبلین تاقبه .. داستان دنداله دار نو شته: م. صفار خیره شد . به حیاط به باغ‌وبه طو فانی که هر لحظه شدت میگر فت طو فان در خارح غوغا میکرد. باد » وحشی وس رکش » توی‌درختان خشکیده باغ و لوله می‌اتداخت و زوزه ناخوشانندش » سکوت مه شب را بطرز ومم‌انگیزی درهصم 3 غر سب وجندش‌آود خو دسعی دارند خبر اد حمادته شگرف و بدهند . حادئه‌ای که ندون عفلیم »هراسنالك و تکان دهنده بود. بدون آنکه جرات‌کنم از جام تکان پخورم باتردید از دکتر «پرهام» که همچنان به بیرون و به فعر تار یکی خیره شده بود پرسیدم ؛ دکتر اون خیلی ایسجسا مد .تو جرب سیری بخوابی 3 الان د در و فته ۰ تا تعجب گفتم : ولی تازه . ساعت نه و حیلی خب ؛ همین وقتم برای دختری: سی و سال تو دنره بلتد بلندشو همین‌الان‌برو باطاقت درو از پشت ببند و راحت بگیر بخواب . زودباش ! در حالیکه اضطراب ۰ تمام رك و بیام را ببازی گرفته بود از جا برخاستم: و بالحن آلتمیاس «برهام» با حالتی فیرعادی ود وحشت زده بساعت دبواری