Cinema Star (October 1958)

بدارم سماوتندا ته آکا دازیم و بخوبی ندگی م ی کنیم! مرلعظه برایبت سکوت یکه باطأق و خانه وهمه‌جا مستولی شده بود, افز وده م ی گئت وحالت غتفانی تولیدمی مود ازاین حرف کارس خندم بللدی سرواوو گفت سعز بزم آفای رورند جقدر سرشان شلوغ است ؛ ابشان خیلی خیلبی لطف نرمووهاندکه بنابتقاضای شماباین کله‌محقر تشر بف آووده|ند, بنظر من ارب‌هکم مبکند که کمی با یکد یکر حرف بز نیدنالا|قل خستکی راه از تشان برون برود . والری‌چرن حیوان بیچاره در دم ناهام نمود. .بالحنی‌حزن انز که ور عین حا در مین حال سمي‌م کرد زته‌هم باشد کنت, خوب‌شد که خور ان بز ناو 7 حورنان بز بان غودتانگفن که آفای بلیه‌سرعان رغاس وهزا کار وارند, دراین ۲ باهیچ وچه‌صلاح_ نیست که ۵ دابا برچانکی تلف کنم. ک مه نا آن لعظه سکوتاختیار ول و لفر کوش ی لب آوردم وبا وا اب ریت غنباظر دواورا از رتیت رد 2 درا از بن بست جات بدهد کز تلتکو تم ترس 1 خبره شد. کف : زود مکر نمیدا ی که بو 1 ازظیر جان دو باره صدا درآمدو فقأت تصادفا خیلی‌هملازم(ست. آفای‌رور ند , خواهش می کنم جا تشر یف ییاووید . فکر م یکتم حضورشما دواین‌خانه ‌نلها بی فایده یست , بسلکه ضرورت هم دارد ۲ ۲ رست‌فوی و نر‌وعندش را ردم ۰ لیکن شردم و برای بار چندم به‌والری جشم‌دو ختم: لیکن او چنانکه گوئی حح به‌والری نکاء او پلك‌هایش وابلندتکررتا متوجه نکاه استفهام آمیزمن بشوو بدون ایتکه حر کی راشته باشد کدام از ما وز اطاق حضور ۳ + پاشانهت دداريم سزش وا ب رگسرداندم: و های اوبزان جرجایش ايستانه. ور میالان ور هم خورش ری ود ۳ از ان ۳ ۷ بت درحالیکه سرا پاغرق‌درحیرت ۳ تکاه تیجه‌ای ۳ 1 3 نطرفتم , ازنوبه جان نظردوختم 2 بودم ؛ بر کشتم و از اطاق خارج وم شدم دیا 2 دوسرسر| اند کی مکت کروم و ,طرف والری بر تخد خووم‌هم نيداتم چرا.درست مثل نو ات اينکه یرو ئی‌مرا وادار باين کار دخترت‌هیا تطور که چشم‌هایش م ی کرد ... چراانکار مکنم,هر قدر آ گهی جهت تهیه دو فیلم قارس ی که آغاز کرده‌ام احتیاح به هن مندان ز بر دارم. ۱رقاصه (برای رتصهای شرقی وفانتزی) ۲۰نفر ۲زقای‌مرد (برای رقاصهای شر قی‌وفانتزی)۰ ۲نفر ۳هنر بیشه ژن‌جوان بادختر(ژیبا) ۵نفر 6 هنر پیشه پیربدتر کیب و ناقص‌الاندام ۵۰ نفر 6 هنر پیشه بی‌با ( که اژ ژائوبه بالا فقط با داشته باشد) ۱ نقر 7نقاشمجمه ساز(برا ی کمك) ۵ نفر ۷پر بچه ۱۳الی۱ساله(برای کمك) ۵ نقر هثر پیشه‌هاور قاص‌ها بایدنفریووقطعه عکس باحالتبای مختلف هیر اءداشته باشند. موشق سرودی نشاتی؛ چهادراه سیدعل یکاخ کودکان تلفن ۳۷۳۲۲ ووزهای : شتته دوشنبه چپارشنبه ازساعته الی۷ هویه؟ بود ولی بااین وصف‌تمیتوانستاظپاری بکند زخان کارس ؛ یی همان خانه‌ای که درسرسرایش ایستاوم بودم : بوضوع صدای که ملایم زئی را می‌شتبدم و در نظرمجم م ی کردم که‌چکونه روی یکی از تسکت‌های قدیمی ان فرورفته‌و سرش ر | به‌بشتی‌اش تکیه داده و آرام آرام‌اخك می‌ریزد دوباره بطرف‌اطاق بر کشتم. ور دلکفتم که این عمل‌مندیکو می‌ادبی و فضولی‌است ۰ ولی‌خوب‌جارء‌ای نداشتم ! چون درزعره مروان‌خدا بودم ودر لیا خدمت میک وم * تاچار بودم تاحدامکان؛اژهیج کو ته کمکی خووراری‌نکتم. عمینکه بدر ند يك کشتم ار چاو تروید شدم و بکی دودققه مکث کردم و برای خود دلیل آوردم که رفتن مجدرمن بأآن اطان‌نه‌تتها عشر تمری تخواهد بود و والری ایدا کلامی برزبان تخواهد آورد و رازش‌را * !کر چنانچه‌رازی در کار باغد؛ اتخانعواهد کزو بلکه و جوو من باعت ابن خو |هذشد که بشثر ناراحت شوو, باابتصاب ازّبله‌ها سرازیر شسمو باقدم‌های بلند تفر ساشروع بدو بدن کردمتاصدای کزبه‌والری را تشنوم‌و درضن‌ار و جدان‌خودم نیز فر ار سکنم, طولی تکشید که به کالسکهام رسیدم و بابتیست سوارش‌شهم‌و بسرعت حباط جا نکاس را پشته . س رگذاشتم, بر ۰ چندروز بمدو مکلیسامشیتول » یکی ازمتیرها که برضم رة