Cinema Star (December 1958)

یزیت بای یك‌شکست‌قوی ! من و رسیون فر وی وجواهر تر وشان‌مپتاب» راد یدم-ورسیو که حتی بکبحنه آن راهم نبر یا بوودند .من ار ادر 3 س‌ دیدم و تکان‌خوردم -ِ عیلم‌صر قنظر از چیزهایش دیکرصحنه های عتقب‌آزی شهوت آنگیژی‌داشت که تا بحال‌روی برده ندنده‌بودم صحنه هأی عشقبازی بریژیت وواستیفن بویدي|نکلیسی پوید] تطور که فهمیدم , پعدازانمام همین فیلم بود 0 خورد. که ضکستا او کفت : «این بدتر ین‌فیلمی است که باژی کردم» من باید آن‌را . فراموش کنم .چه‌چیزهای لعنتی‌در فیام و جودداشت 4۱ بوبداضافه کرد« «و قت ی که‌من مشفول بازی درصحنه های عشقی 1 بودم ,کار کردان باصرار میکفت کاری کن که ماهم تحت تاثیر قرار بگیریم ؛ این قدر انگلیسی نباش ۰ > با خدازن‌را[ فر بد» و وجواهر فروشان مپتاب» وادیم ثابت کرد که بدن بر پژ بت برای‌سینما آفر یده شدءاست ‏ هدردویاین فیلمها با بزرك ترین فروش در عالم رو برو شد, | ند . لاپایددیدآیابادپاریس‌در شب« باردو تبی‌دیگری راخواهد " قوااعت ایفا کند بانه .همه بش بینی م ی کنند که «باریی درثب» افر وش عجیبی‌مو اجه خو |هد کرو ید یثان ندارم -می‌دا نید عردم پول می پردازند که ردو و رادر و بد وشهوتی یبا 0 اویدون 1 ْ أ ْ عواهند رو نردم و ب برویم متان بعشید: ۳ نی ةا طم بر ون رك چند لحظه مات و عبپوت و بعدحالت‌جدی مصم رفت‌باطاقق مقلت برد نت پس‌چطور «باریس درشب» از اعت -اهتار براعه تیه اعتار عتبار بر ای تهیه ی یی | لمللی نوع بتصوص فبلم ازاو .< وخدا ۱افرید »۲ یی از<مهله فتوپلی -) تگلستان هابود +وجواهر هم‌همینطور . آرحعه : پ-ن زوبی کمدیبی سابقه سرنمای ایتالبا دور دامعشق شاهکاد ستاده‌محبوب سوفیالورن در بله ثارسی «آرزیع کننده : شر کت پیش فیلم خاورمیاله». مه ۹ یه ۱ ۳ *پاویش ویو رر » بسرعت لباس <«روت» ازخانه ع شد رم ل بمشت» واقم در[ ویر تج رکت درآمدیر کت ن به این شهر و حومه آن :7 ناب ما رازه دا اوس1 نجاس کذرانده وتاز دیرو زاز آ نجا باین‌شهر ۳ و لیاین نو احی بطور کلی ۳ منی‌همن زاده ساحل : ساتفر | نسیسکو ۱ دم ودراین لحطه زر بو بی میا نستم که 9 در کدامسمت و | اقم‌شده داذچهراهی بایدبان رسید ط ی بکر بعساعتی که‌دررام بودیم هیچکدام حر فی‌نزدیم ولی وقتیکه 0 جاهه جوز ۱ خلیج کسترده‌وور حاشیه‌اشآن برتو | ضعیف نارنجی رنك هویدا گروید من احساس کردم که روت د کار من قدری بخودش بیچید يك‌طوری خودش را جم مکر که معلوم بود شکارا نار احت‌شده.,,در نوراندکی که از چراغ کنار رل اتومبیل می‌تابید به تیمرخ بیجر کنش نگاه کردم,عضلات چهره‌اش درهم‌رفته وچذمانش بشته بود , نگاهش کردم بیآنکه حرفی‌بزنم و پا کله با حر کنی باودلداری و نسکین بخم جاده ثیر مهم چنان با پیج های بی‌ددبی از : برچرخ‌های| نومبیل بیه‌وده‌میشد: ما ساحل‌غلیج‌را دورمبزویم وبا آن چراغ نآرنجی ری ك کسه ابلك نك شا نه‌ها وررخت های‌سرراه از نورش‌رنك میگرفت وهر احظ برووشنی وورشتی‌اش افزوده مد پش‌اریش سردی؟ یبود بالاغره ی موق خلیع ۳ وماهر رو بآن بر تو تارنهی د دردور دسث ؛ وی اما ۱