Cinema Star (August 1963)

اس ی ۱۱۳ ۱ از زا 1 زا لا 1 ۱۱۱۱۱۸۱000000 ا ۱ ۱ "1111/11/1111 ۲ ۱111111! ۱۱۱۲ ۳ + ی ۹/۲ ۱ 1 ۹ لکد مق زور ار بیس سس پسی:پ روما و برس در سکو آیی زجر دهنده نگاه‌او دمن خیره ما ئد . این سکوت داشت تحمل نا پذیر ميشد که «دنی» باهمان لحن آرام ولی سردتر و دفیق تر از -يلك دفعه دیگر تکرار کن. گفتم : گمان می کنم د شب مردی را کشتهام. گمان م ی کنذی بعنی چه ؟ این موضوعی لیست که آدم درش شك د اشته با شد. کشته‌ای با نه؟ سحو سم جوب کار نمی کر د. منك بودص درست نمیدا لم. _خوب اینآدم کی‌بود؟ میید | بم. کجا این اتفاق افتاد؟ تمیدا م. سن آو نمیدا یی کی را کشته‌ای» کجا کشته‌ای‌وور اصل کشتن هم شک و ار ک. .. من سر از حر فهای تودر نمیآورم . خودم هم سردر نمیآورم.۰. یکذار از اول برایت تعر یف کنم.شاید بفهمی من چه میکویم. -تمر دف کن. لحنش خشك بود ...من گفتم : موضوع زیاه مفصل نلیست . دیشب درحدود ساعت بازده و ایممن سر خیا بان ایستاد بودم» منتظر ودم اتومبیل‌ها رد شوند بروم آن طرف خیا بان که ددم مردی ازر اه رسید و بامن سلام وعليك کرد . من او دور ادور فقط هیا فه میشنا ختم .هیچ تميدانم کیست و کجا با هم ۲شنا شده‌ایم» فقط بادم بو که اورايك جائی دیده‌ام و اسم کوچکش را بخاطر داشتم که (ز چو » بود . !ستاده قدری با هم درد دل کرد دم و من از وضع دیکاری و تاراحتی خودم برای او تعریف کردم و او پیشنهاد کرد باهم برویم به‌جاسی که قدری مرا از این حال اراحتی پبرون بیاورد ومن قبول کردم ومثل گوسا له د با لش ر قنم. تا | بنجا را خیلی رون‌وو اصحج پیاده‌ارم. اومرا باخوی به]پار تما یی برد که در ۲ تجا پار یی مفصلی بر با نود . و چه نکردم و آپار تمان کجای شهر بوت. مثل اینکه يلك جاتی طر فع‌ای بو لوار کذت نود. در بین مهمانها من هیچ کسی را (می شا خنم و «جو) هم ز حمت معر فیی‌و اینکارها را بخودش نداد. آدمهای عجیب‌خاصی بو ند. کسی با کسی کار ی ند ات همه با هم می جو شید ند ۰ تفعمیدم کسی کاری نداشت کی غریده است کی ۲شنا ومر تب آدمهای تازه3او ارد میشد ند و کسانی کهقبلا آمده بود ند میر فتند. دنظر اینجا بیشتر بك محل عمومی ؛ جائی مثل رستوران و کائه میامد تاخا دای که ]دم در ای‌شر کت در یلک مهما نی با بد آشنا ی باصاحی خانه داشته باشد , بعد از »دی «(جو» ب ها نه‌ایر فّت ومر ا ۲ «جا تنها گذ اشت. از اینجا بعد همه چیزد‌رذهن «ن معغشوش می‌شو ۵ ۰ دبروقت دود و بیشتر مهما نها رفته بو ند ۰ چند تا چراغ کوچك نور کمی به محیط‌میداد و مهما نها ازسر و صدا افتاده ود ندو ب4ز مز مه گفتگو می کر د ند در ۲ تجا مردی بود که‌جای زخم سفیدی به‌چا نه ۵ اشت» مثل اینکه این مرد از مدتی قبل‌متو جه ومر اقب‌من بود»اینطور بنظر میرسید . بهر حال مدتی از نها ماندن من نگذشته بود که او پیش آمد و بعد از گفتگوی مختصری کهاز آن هیچ بیاد ندارم من‌يك چیزی ۳ خجا لت میکشیدم این قسمت را باصر احت بیان کنم و لی نگاه «دنی» همچنان بادقتی تمام من دوخته‌شده بود وقتی مکث مرا دید برسید: -خوب. بو يت جیز یداد ۰.. من اول خیال کردم دو است. بر ای ر فع‌سردرد واز اینجور چیزها دمن گفتا لگشت‌شستم را صاف نگهدار م و به‌داز توی يك کاغذ بسته کوچك گرد ستیبدی روی ناخن من ر يخت. .. سئوال رادرچشم او خوا ندمو نگاهم را بزیر اداختم :. ک و کائین نود . احمق بی‌شعور! در لحنش تلحجی و خشمی شد ید نکا هم را از ز بسن عصیا بی اش بهفته دود در ۵اشتم و در جشمان | ند ختم: سس اراحت ودم دلکر وغصه دار بودم... داشد. سر بار خو اهر وشوهر خواهرش باشد ..., میخو استم در ای چند لحظه هم که شده عم و عصهام را فر اموش کم .. آدم چندین ماه‌بیکار یاهمان لحن تندو بر ] شفته گفت: وشن کن احمق ,.. هر قدر خواستیزهرمار کن» من‌پو لش را ازجیب خودم میدهم » و لی اگر شذوم باک و فعه دبکر باین کرد لعنعی دشر وب دست زده‌ای خفه‌ات‌می کنم. . یک دفعه دیک ! کدام دذعه دبگر؟ هر چه می با یست دشو د همین يك بار شده‌و کار از کار گذشته دود ... شبه‌طلب را باسر عت ببشتری برآاش [مر بف کر دم : -... بجد بادم هست که هر چه در آن‌اطای بود ازمیزو صند لی وغیره همه را جلوی در آن گنجه تل انار کردم وازدر بیرون زدم۰..هیچ یادم ئیست چطور و ازچه راهی خودمرا خا (هر سا کدم. قبل از آن که حرفی بز ند , کف‌دست خودر | چند باررویزا نویش بالا و بایین حر کت داد بعد نگاه خوی راکه حالت عادی‌باز بافته ود دمن ۵ و حت : _ خوب اینها که چیزی نود » هر کس دماغش بااین گرد‌های لعنتی آشنا شد از همین خوایها می بیند . من هم اک نو دم الان م ی گفنم عوص بکی‌شش تا جسد توی‌فلان انبار متر و لك چال کردهام... تو برای همین اینقدر اراحت بودی ؟ خشمی تلخ در و جود من جو شیدو با لا آمد : بلف. نرای همین و رای يت چیز د بگر: کلید گنجه‌ای که جسد در آن است امروز به‌دسته کلید من نون و لکه خون مقتول روی پیر اهن من تا بیاء تماشا کن. بر آهن را طر فش برت کر دم‌و رد را از حلقه در آورده جلوی با بش | نداختم. چهر ه اش تصا تن مك اي که‌حر ف من لا ثیر کال و مخوف خسود را بحشیده است. اول کلید را برداشت وآن رامدتی زیرورو کرد . معلوم بود بیش از 1 اجه حواسش متو حد کلید باشد معطوف ۵اجر است و تاز ه تازه دار دانر ا بطور جدی ور ذهنش مر ور می کند... دعد پیر آهن ر ابر ۵ اشت؛ داز کرد و با لو ککا نگشت جندبار روی آن کشید ۰ لنش مثل کسی ود 4۳ حو اسش متو جه مخا طمیی تخست ۸ لبشتو بر ای‌خودش کت تامن: این خجون آزز خم کار د است» گلو له اینطوری خو ار بزی نمیدهد , بعنی اینطور روی‌پیر اهن تو»خوب... تو چیزی از يكث کارد یاه دار ی. یادت لیست که‌ن ر آمام جر بان دیشب کار دی‌در دوست گر فته باشی؟.. ر استی منم اینجاهار اخوب گشته‌ای؟ یعنی میکو ی من ۲ لت فتلر ا هم با خود آورده‌ام ٩‏ فکر این هموضوع لرزه بر تن من داخت ... د ای گفت 1 بل لیست» مگر کلیدر | تیاو رده‌ای؟ آازروی تخت بلند شد ء شاید برای ایبنعه گوشه و کنار اطاقد ندال کار د بگردد دلی از وهی باینکار مود. با برخاستن ازروی تخت و شل شدن قذر ها جسمی که تا آن‌و قت بین‌دشك‌ و فنر ها گبر کرده و هخفی دود برزمین ا فتاه باصدا ی خشك‌وسنگین «د ی» خم‌شد و ] ترا برداشت . چیزی نود دفقت در بلت تکه کاغذ روز نامه شبجیده و بر این روز نامه همان ر لت لکه‌خون خشلت شده ویده می‌شد. روز نامهر ا باز کرد» چاقوثی بود بادسته بلندو صامن دار » از [ نها تیکه تبغه‌شان دافشار بت نجمه بیر ونهی برد ۰۰۰ تیغه‌سر اسر پوشیده ازخون بود. «د نی» چشم ازچاقو برداشت‌و متوجه من‌شد: -چه:یگو ثی؟ چه‌می و | نستم نگویم. مات‌ما نده