Cinema Star (Jan 1971)

9 شود . ار خانه‌ای میشود که ترار گی باژه خود دا شروع یکی‌از دوستان «حمودخان که دد بیمارسنان «ب» ترلسی میدهد تا مینو در بلند شد : میدونی امیر : من به‌ان صورت‌که نو همکن است فکر بکنی عاشق گسی‌نیستم, میو دد رشت ادامه‌می‌بابد. در امایه نقر هست » باهاش دوست هستم در بلند میشود.. ان ماجرا :. مت ر وزیا توی اطاف بالاه‌کنار یکدبکر دند, در طبقه پائین مهندس و و از داماد اینده‌شان «حمید» واز چهر مادد دبری ناز خاله حمیدپذبرانی . زیبانگران ۵ مضطرب بود. اين ۱و هراس داهر دختری که‌برایش بیاید دارد . زیبا باين فکر چطور خود را در آفوشش يكثمرد کند وبرای هميشه پدر و مادر بانش دا ترلد گوید . زیبا از امیر که شسته بود و داشت فکر کرد 2 خندید : چه حرفانی میزنی . بالاخره باید شوهر کنی » حالا زودتر یادیر تر ۳ ۲ یا با نکرانی گفت : هن از شوهر کردن میترسم . امیر فکری کرد وبعد بر بده بریده , چی‌این سئوالرو میکنی . الت مي‌کشيد تاپاامیر درباره سته هاش حرف بزنن.. اینها سته که کمتر, در خانواده‌هاه‌طرح همین خجالت کشیدن ها باعت 2 پلی از مسائل برای همیشه ره ابهام بماند , امیر ح جواپرب ودک ازت‌سئوا کردم منظوری ,یبا ناخن دستش را جوبد و داستش رو یکم به بابنمیکی ] + و داشتندراجم بهمیهمانهابشان بر نو شومر کرددیم ای نام مشق گلرخ گرفتارمیشرد اسمش شاهرخه .. نو راه مدرسه باهاش بگد او را بفرید . اما در همین آشنا شدم .. بسر خیسلی خوییه بهش عادت گردهام . امیر بازبرگی پرسید : دوستش داری ٩‏ گفتم که ؛ فقط بهش عادت کردم , اگر بابا بفهه» حتما ناراحت میته . امیر گفت : نو راحت میتوونی او وترکش کنی .. اون هیچوفت برا ی‌تو شور نميشه .. اما الان برات به خواستگار اومده این آدمی که برای خواستگاری‌تو ایده هدفش ابنه که خوشبختت بکنه . امیر بلافاصله :عداز این حرف‌بیاد عشق خود 2 مینو افناد . با خودشی اندبشید شاید زیبا و شاهرخ هم‌مثل اوو میئو عاشقق یکدنگر باشند . پس این‌حرف که ریا باید همسر مردی که بخواستکاری او امده بشود » حرف ادرستی است. در اين حیص وبيمي گلرخ شتابان بالا آمد ودر اطاق را باژ کرد. وفتی چشش به زیا وامیرافتاد گفت : چکار می‌کنید بچه‌ها . گلرخ صورت شگل‌انداخته بود. برق خوشحالی ند چشمانش میدرخشید. معلوم بودکه با خالواده دامادبه‌توافق‌رسیده‌اند. کلرخ پی از مکثی طولانی » نگاه دفیقی تجهر ه دخترش انداخت و گفت : عزیزم ۰ با بریم بائین داماد و خانواده‌اش میخواهند ترا بسنند , زیبا ناز کرد و گفت ؛ له » من لمی‌ابم » خحالت‌هيکشم. گلرخ او دا نوازش کرد و گفت: از جی خجالت میکشی , منوبدرت هستیم . زیبا شان‌هاش را بالا انداخت و گفت : مثل ابن میماندکه شما بخواهید مرا بفروشید . اين حرف بکلرخ خیلی کران آمد, قدمی جلو نهاد و دستهایش‌را روی شانه دخترش نهاد و گفت : آعزیزم » این جه حرف که‌میزنی: من نورو بایه دئیا عوض نمیکنم. شوهر گردن گه عیب نیست . علرخ اثاث بجشمانش امده بودء عاطفه مادرانماش در وجود او بطفیان برخاسته بود . تعام مادرها دد تحاه‌ای 4۶ میخواهند دخترشان دا شوهر بدهند چنین حسي دارند . حس میکنند که 2 ۳-۰ خ‎ فصل ددم پرستار سب دخترشان در دارند اراو جدا میکند. گلرخ خم شد وصورت دخترش دابوسید 0 : بچه نشو » بیابريم . ژیبا با سستی همراه مادرش براه افتاد . امیر داشت انها دا نگاه میکرد. در رویای امیر میئو ظاهر شده بود, امیر بامیئو وبانصورات خوددنبایدبگری داشت . زیبا و گلرخ دفنی وارد اطاگ‌پدبرالی شنند» مهنانها حلوی بای زیسابلندشدند, مهندس فرثاد دخترش را به‌پربجهر و پری‌ناز ۶ حمید معرفی گر دز نبااز خجالت سرخ شده بود . حمید مرد سی ساله‌ای بود که قدی بلند داشت ویث عینك‌طره بینی صورنش دا تزئین میکرد.اماباابنحال چهرهاش خیلی مهربان » دوست داشتنی و باوفاد مینمود . زیبا از ذبر چشم شوهر اپنده‌اش‌ر! نگر ست «حمید» از وفاد وسانت‌هندس فرشاد چیزی کم نداشت آ. فقط کمی جوان‌تر بود . زیبا دد بك نکاه ازاو خوشتش امد . اما خیلی زود نگاهش را دزدید . پریبجهر مادر حسدیدخان پم پبا نگریست ۸ گفت : هزار ماشااله مثل تك دسته گل میمونه .. من واففا احساس میکنم که زیا مثل دختر خود میمونه , علرخ گفت : لطف دارنبد , حمیدخان سر بلند کرد وبه زیبا تکریست . او ماهها بود که زیبا را بهنکام رفتن بمدرسه دیده‌بود و خوشش اصمده بود. حمید از دبدن زا فلبش شروع به نییدن کرد وبعد عینککش را جابجا کرد وه مهندس فرشاد گفت : من امیدوارم که بتوالم زیپاخالمده خوشبخت کنم . مهندس جواپ داد بدون شث هپطوره . هیپ‌شوهری نس ت‌که بخواهد همسرش را خوثبخت نکند. من خیلی خوشمالم که شبا يك معلم هستید و بیشتر از هر آدم معمولی با مسائل و مشکلات اجتماعی وخانوادکی "نا هستید . ار اینرو دخترمن بیش از هر موفعی در خانه شمااحساس آرامش خواهد گرد + محبت هر دو خانوایه دوساعتیبلول انجامید وفراد شد » بافر! رسیدنفتصل بابستان وئمام شدن مدرسه زیا مراسم علد و عروسی برگزاد شود + بی از رفتن خانواده حمید: کلرغ ی ٩ مفحه‎ وبهندس از خوشحالی ند پوست خود نمی‌کنجیدند. زیبا هم باطنا خوشحال‌بود. اما از اینکه باند در پاث خائه جدید پابکدارد ناراحت بود و میترسید که‌سپادا خوثبختی و ابنده‌اش تضمین نشود. در این میان امیر بیش از همه تنها ود .. او بود که هیچکس در فکرش نبود. فعلا محور تمام ماجر آها زیبا بودو نعام حرفهاً درباده ۱ ختم ميشد . امیر درننهالی‌خود غوطه مبخورد ودست ورامیزد.انث‌نها نی امیر دا هیچکس نمیدبد . حتی مینوهم از او بی‌خبر بود. امیر اژ خودش هم لجشی گرفته بود تنهانی ودربدری‌اتکار » با خون او عجین شده بود. امیرحس میکرد که نمام کوچه‌ها برای اوین بست است نفی گشیدن برابش سخت شده‌بود. احساس هیکرد که تاارام است . اعصابشر خیلی داغان بود . انکار که دهها بولدرر اررویش گذشت» است . بدئش خسته‌بود. قلستش شکسته بود , هیچ دس ی‌نبود که بعمق دوح دروان امیر چناك بیندازد و عقده‌هایش را بشکافد وباو اراش‌بخشد امیر بر نده‌ای بود که ازجم برند گان دیکر دور مائده بود .. او بالهایش‌شکست» بود ویرواز برایش دشوار بود. اکر اوبال میداشت ۰ اگر میتوائست ؛ اگر قدرت داشت بسوی مینو که کمبه نمام‌آرزرهایش پرواز میکرد وهزاران بوسه بربای مینو میزد وائاث جشمانش را بپای اومیربخت عشقق خود دا بی‌درنغ نثاد ننها دختری مینمود 4 اکتون از او فرستتها فاصده کرفته بود . امیر انتظاد می‌کشید. + میدانست. که بالاخره روزی میئو با خواهد گشت و هردذ صمیمانه‌ستهایشان دابروی_یکدیکر باز خواهد. کرد و مثل دوشیفت» و دوشیدای وافعی یکدیگر راند آفوشس خواهند کید و لهابشان دا با کلمات اسمانی بروی بکدیگر با خواهند کرد ناهمه پدانند که فلب او ومینو به بزرگی نمام اقیائوسها است و هشقشان بپائی تما آنهای دریاها .. امیر همچنان انتظار می‌کشید . وبا خود می‌اندیشید که دوزی میئو باعشق بسوی او باز خواهد گشت. 9۰ 5۰ در رشت همه چیز_برای میمو ابن پرنده ننهای مشق فم آور ویکسان‌بود. . زستان سرد وبرفی » جای خود راپه بهاد وسزه‌ها وشکوفه ها داده بود دنر چوبارها ژمزمه وحرکت نند وسریع . "بها ی‌روان گوش را نوازشی صدای ۱ #۹ ابقیه درصفحه ۷ ,