Cinema Star (Feb 1977)

پادسی‌و شکولی میکرنی و آرام لهای سوزات رابصورنر میگذاردی ودژدکن مرا میوستی . می فط یلم مبخواست هنانفورترآخوش انس الم ؛ گربه کم تا درطره آب خوم سيزدهم بهمن ۲۵۴۵ دیشب ۰ عرخب بودکه بحانهاآوردست مت کوتویی کرد وگرته, نوی تسفلم وارفقه تودی , بخاری الاقم ما روش کردم یامهاي روت را تیروت. آوردمه دوش[ و مک سر دحا کی هر اد 4 لا وقنی که هوا کاملا تاریث رب داشت ۰ سوهای ملی زنگ بخ کرده بود . خی کردم نوا میاهی که پدور ردنت بته تدم ۰ منکن لت حفهالت کند. حواستآتراباز کم ک! گوشه راست لوار بكك قلب سرح رلگلچرمی بسن سبی م وتو گیر کرد , جای‌آدنوا یاه وقب چرمی ۰ روی گردنت ود.حای , قلب را نوسنم | شین میعردم مدت زمانی‌د آخوتم بودی گرم خدی ۰ گربه کردی وس خودت رایس چساندی . روی نخت نشاندت . کمی‌تر اب رابت آوردم , خوردی . با چشمان‌شظت پارت خندیدی . تها دیش. بودکه بعداز لها انتقار خواییدم , صح, حی کردم رو گولا حرهای درو ۰ کاردستم مریض شددام.عهم پست,عثل تمویم ازحانالم خارح تدم ترا کار خودم حی کردم تعام وچودت از آن من دود . بشت نسعو سرد وبنت من عتل کوزه مسوخت. همهاش خودت را بسن مچبایدی ناگرم نوی عیح بانوبام بیدار دی ٩‏ چتماك سر رنگ بمی دوخته نده بوت . موهايم راکه ص ر کردم ۰ بازه‌پیداتاشد. خلوتی که دراتهای آن خی آفجا ماکت ومرنمیعود. لیعی از صورتم را پوشانده بود کار زده وانگاه بهآغنم آویختی هلر کارت فرمانت را اطاغت کردم و از پریتب تابحال + هستطور متل دوييك بیم بیچیده‌ايم , مدانم چا رذایت نيدهي از هم جدا شویم خر تخورده‌ايم . میترسم از بای‌در اي ازسحو گام امروز : گاهی سرفه‌هایی عجیب میکنی | آنجناد عه میت ات بابك تك سرفه بجسلو برد که جی میکنم مبطواهد مفجر نود بعد که نگاه تعجب آمبزم را بصورنت میدوزم ؛ باجشهای سر رنگت مخنلیٍ ویدتر درآتوتم فرو مبروی روز نظهر توانتم ققط چند لح تهابت بگذارم وبرات کی شراپ‌یاوزم: کوب » دلم میسوزد ‏ ,تبخولهم از دست. ی ود , صدلی یایی‌روی یخ‌ها ید . گریم را خنه کردمودون را به اتهای _ کوچهکمحا‌ی بانزدهم بهمن ۲۵۴۵ امروز صیح ۰ حعیف ودرمانده ۰ از خواب پریدم + زیر لحاف مچاله تده‌بودی, لحاف زا کار زدم . موهای چ و گنمیت + بعتهان. ‏ وکولهایت چسیده بود . وقتی‌سرت با روی بالش کشیدم و صورنت را نسگاه کردم دیا مود فریا. یکشم . رحتجواب وت عریان هردویمان غرق خود بود خود هایی ساه رنگ ودله شده وحثت کرنم , صورقت را بسن دودست گراتم و تکات‌دادم, چتمهای می‌فروغت را به آرامی بار کرد وبانیتکلمی‌تگاهم نسعودی ,دس پاچه ده بودم . از تخت بالین آمدم + تیاس پوشینم ۰ دت وصورت حولیم را پا کردم وآنوقت پیکر درهم خدمی‌نسر! ار نخت پالین‌آوردم . باك حوله‌ی‌خیی جولهای ختث تدعي بینب را زدونم . ارتوخو استم که عرطور شده ۰ روی‌پاهایت بایتی .. کمي شرابت دادم . حالت فهتر خد » مدای لش زیلت پلدتر خد . لاس را کت کردم . فال پشمیت زا دورگردتت پیچبدم , بقای پالویت را بالا کشیلم و درحالی که بین تکیه کردهیودی؛ باه ارات سیختی ۰ ثرا لب دک زسالیم بر وقتي وارد الق التلارهکرشديم + دزی جوان : ثل که متفر قو باند. حل اینکه سالهانه انار تولنسته پاند + سراسیعه از جایش بلد شاد » آهد. زیر فلت راگرفت وترا مود روی مبل نالد , تو بای رات را روي پای چبت قرار دانی وآن رن موطللامی + در حالي که چشعهای سز رنگش امادسی گرپستن عود. «روی تستای, سل وصورنش را روی مو های چوگدمت گذلت . عودت را بر سای اور کرتی و سیتهات. بة خس‌وحس افتات. انز دهم بهمن ۲۵۳۵ آن زن چوان که ناچشهات خیعلت بارش کودك میتعود , روبالی ساهرنگ بدور کردن داشت. که درگونه‌ی رات آن يكك قلب چرمی برح‌رنگک بود . مر» ذرگوه‌بی| الق اثظار کز کرده بوتم ... نزدیکهای نهر عود که دکتر تسام بیمارانر اوعریتکرده_بود .وی ات اتقگار: قط ما سر بودیمدعن_ آت زت موطلانی‌و وه هنوز نوی ای اوآرییده‌بونی . وقتی خم ده تا بوهای ترا بوسد « قستی,. گردنش را ددم که چد لکای خون. روی آن بود تعجب گرم . دست بگرخت. خودم کشیم وفقط ربر انتگتتانم , خباری راگه لز لوار ماه رنگ وللب‌چرمی‌هاقی مانده ود + حن کردم بعدار رفتن آخرین مریش ۰ در توی چهارچوب درمطب ابسناد و روبالو وآن زد چشم سبز گلت. پقرمالیده ۱ج آدزن . پلافاسله ازجایش برخاس+ زیربغل ترا گرفت وهزدو داخسل . سلپ دید ومی_بازهم تهادر گوغایی‌از انا انعلار کز کرتم ۰ دیگر فابشبی نداشت, رد امروز ۰ صح زود از خولب دار خدم , نصیم گرفتم "که رختخوابم رابنویم ولمی رکنم , خون به هبه‌جاس ات کردد نود بیش خومگنتم نا نهر کارهای‌خانه‌ام واا الجام مبهم و عصر _ميایم سر آنکوچای حلوت کا حانه تو در النهای آلست,آتقدر متدلر میمانم ثا هوا تاربك نود و فواز سرل بیرود بیایی . میدانستم که تنهاهیتی| وزت موطلایی همراهت یت .. مسنلاقت : یه درسنحه )۳